კარაქით მოხატული კერძი (მე აფურთხებდი)

სისტემატიკა:
  • განყოფილება: ბაზიდიომიკოტა (ბაზიდიომიცეტები)
  • ქვედანაყოფი: აგარიკომიკოტინა (აგარიკომიცეტები)
  • კლასი: აგარიკომიცეტები (აგარიკომიცეტები)
  • ქვეკლასი: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • შეკვეთა: Boletales (Boletales)
  • ოჯახი: Suillaceae
  • გვარი: Suillus (Oiler)
  • ტიპი: Suillus spraguei (შეღებილი ზეთი)

მოხატული კარაქი (Suillus spraguei) ფოტო და აღწერა

კარაქით მოხატული კერძი (მე აფურთხებდი) მიეკუთვნება ზეთების გვარს.

სოკოს გარე აღწერა

შეღებილი კარაქის ჭურჭლის თავსახურის დიამეტრი 3-დან 15-მდე (გამონაკლის შემთხვევებში კი 18) სმ-მდეა. მის კიდეებზე ხშირად შეიძლება დაინახოს კერძო საწოლის ნაშთები ფანტელების სახით. ქუდის ფორმა შეიძლება იყოს ფართო კონუსური, ან ბალიშის ფორმის (შუაში ამ შემთხვევაში შესამჩნევი ტუბერკულოზია). ასევე შეღებილი კარაქის ჭურჭლის ბრტყელი ბალიშის ფორმის ქუდის ფორმაა, რომელშიც ზემოდან კიდეებია შემოხვეული. ქუდის ჩრდილი იცვლება სხვადასხვა ამინდში, ხდება უფრო ნათელი და ბნელი გარეთ მაღალი ტენიანობის გამო. მომწიფებისას და დაბერებისას სოკოს ქუდი ყვითლდება, ზოგჯერ იძენს ყვითელ-ყავისფერ შეფერილობას. ფერის ცვლილება ასევე ხდება მაშინ, როდესაც სოკო ზიანდება მწერებით. მცირე ასაკში შეღებილი ზეთის ქუდის ფერი შეიძლება იყოს წითელი, აგურის წითელი, შინდისფერი ყავისფერი, ღვინის წითელი. ქუდის ზედაპირი დაფარულია რუხი-ყავისფერი ან ყავისფერი ელფერის მცირე ზომის ქერცლებით, რომლის ფენითაც ჩანს თავად სოკოს ქუდის ზედაპირი.

ღეროს სიგრძე 4-12 სმ, ხოლო სისქე 1.5-2.5 სმ. ზოგჯერ შეიძლება ძირში 5 სმ-მდე გასქელდეს. სოკოს რგოლოვან ზონაში ღეროს გასწვრივ მრავალი მილაკი ჩამოდის და ბადებს ქმნის. ღეროს ფერი ყვითელია, ძირში კი მდიდარი ოხერი. ფეხის მთელი ზედაპირი დაფარულია წითელ-ყავისფერი ქერცლებით, თანდათან შრება.

სოკოს სპორული მილები საკმაოდ დიდია, მათი სიგანის პარამეტრები 2-3 მმ-ია. მათი სტრუქტურით, ისინი წაგრძელებულია რადიალურად, ეშვება ფეხზე არათანაბარი ხაზებით. მილაკების ფერი შეიძლება იყოს გაჯერებული ოხერი, ნათელი ყვითელი, ოხერ-ყავისფერი, დაჭერისთანავე ყავისფერი ხდება, ზედაპირზე დაჭერით ან სოკოს სტრუქტურული ბოჭკოების დაზიანება. ქუდისგან მათი განცალკევება ძალიან რთულია, რადგან მასზე თითქოს მილაკები გაიზარდა.

სოკოს რბილობი ხასიათდება ყვითელი შეფერილობით, მაღალი სიმკვრივით. ჭრილზე ხორცი წითლდება, ხშირად იძენს წითელ-ყავისფერ შეფერილობას. ამ სახეობის სოკოს გემო და არომატი რბილი, სასიამოვნო და სოკოსებრია. კერძო საწოლს ახასიათებს მოვარდისფრო-თეთრი ან თეთრი ფერი, აქვს მცირე სისქე და ფუმფულა. მწიფე სოკოში, კერძო საფარის ადგილას, ნაცრისფერი ან თეთრი რგოლი იქმნება, რომელიც ბნელდება და თანდათანობით შრება.

სოკოს სპორის ფხვნილს აქვს თიხიანი, ზეთისხილის-ყავისფერი ან მოყვითალო-ყავისფერი შეფერილობა.

ჰაბიტატი და ნაყოფიერების პერიოდი

ნავთობის მოხატული ნაყოფიერების პერიოდი (მე აფურთხებდი) იწყება ზაფხულის დასაწყისში (ივნისი) და მთავრდება სექტემბერში. ამ ტიპის სოკო ურჩევნია დასახლდეს ნაყოფიერ ნიადაგებზე, ზოგჯერ ხავსიან ადგილებში. ხშირად ისინი გვხვდება როგორც მთელი სოკოს კოლონიების ნაწილი. ამ სოკოს კომერციული სახეობა გავრცელებულია შორეული აღმოსავლეთის ტერიტორიაზე ჩვენს ქვეყანაში და ციმბირში. ქმნის მიკორიზას კედარის ფიჭვით, რომელიც ასევე იზრდება ციმბირში. იშვიათია, მაგრამ მაინც გვხვდება გერმანიაში და ევროპის ზოგიერთ სხვა ქვეყანაში. ჩრდილოეთ ამერიკის ჩრდილო-აღმოსავლეთ ნაწილში, ეს სოკო ასევე ფართოდ არის გავრცელებული, აყალიბებს მიკორიზას ვეიმუთის ფიჭვით.

საკვებადობა

კარაქით მოხატული კერძი (მე აფურთხებდი), უდავოდ მიეკუთვნება საკვები სოკოების რაოდენობას, ის შეიძლება იყოს შემწვარი, მოხარშული, მოხარშული სოკოს სუპები. ვარგისია მოხმარებისთვის წინასწარი ადუღების ან შეწვის გარეშეც კი.

დატოვე პასუხი