ფსიქოლოგია

ნაკლებად სავარაუდოა, რომ არსებობდეს თუნდაც ერთი იღბლიანი ადამიანი, რომელსაც არასოდეს აღმოაჩნდა გონებაში ერთი და იგივე სიმღერის გამეორება და ვერ მოიშორა. კლინიკური ფსიქოლოგი დევიდ ჯეი ლეი ნამდვილად არ არის მათ შორის. მაგრამ პრაქტიკული გზით მან იპოვა აკვიატებისგან თავის დაღწევის გზა.

ყველაზე გამაღიზიანებელი შემზარავი მელოდიები ყველაზე ხშირად ის სიმღერებია, რომლებსაც ვერ ვიტანთ. რაც უფრო მტკივნეულია მნიშვნელოვანი გამეორება.

გარდა ამისა, ეს უცნაური ფენომენი აჩვენებს, თუ რამდენად მცირე ძალა გვაქვს ტვინზე და რა ხდება თავში. ბოლოს და ბოლოს, უბრალოდ იფიქრე - ტვინი სულელურ სიმღერას მღერის და ჩვენ ვერაფერს ვიზამთ!

დასავლეთ ვაშინგტონის უნივერსიტეტის მეცნიერებმა 2012 წელს ჩაატარეს კვლევა, რათა გაეგოთ, როგორ მუშაობს ამ მდგომარეობის მექანიზმი და შესაძლებელია თუ არა განზრახ შემაშფოთებელი მელოდიის შექმნა. საშინელებაა იმის ფიქრი, თუ რა გაიარეს ექსპერიმენტის უბედურმა მონაწილეებმა, რომლებიც იძულებულნი იყვნენ მოესმინათ სიმღერების შერჩევა და შეასრულონ სხვადასხვა გონებრივი დავალება. 24 საათის შემდეგ 299-მა ადამიანმა მოახსენა, დამკვიდრდა თუ არა რომელიმე სიმღერა მათ გონებაში და რომელი.

ამ კვლევამ უარყო მოსაზრება, რომ მხოლოდ შემაშფოთებელი განმეორებადი ელემენტებით, როგორიცაა პოპ სიმღერები ან სარეკლამო ჟინგლები, იჭედება. მაშინაც კი, კარგი მუსიკა, როგორიცაა Beatles სიმღერები, შეიძლება იყოს ინტრუზიული.

ჩარჩენილი მელოდია არის ერთგვარი ფსიქიკური ვირუსი, რომელიც შემოდის გამოუყენებელ RAM-ში

იმავე კვლევამ ნაწილობრივ დაამტკიცა, რომ მიზეზი არის ზეიგარნიკის ეფექტი, რომლის არსი არის ის, რომ ადამიანის ტვინი მიდრეკილია ჩამოკიდებული იყოს არასრული აზროვნების პროცესებზე. მაგალითად, გსმენიათ სიმღერის ფრაგმენტი, ტვინი ვერ ამთავრებს მას და აჩერებს, ასე რომ ის ისევ და ისევ გადახვევს.

თუმცა, ამერიკელი მეცნიერების ექსპერიმენტის შედეგად დადგინდა, რომ სრულად მოსმენილმა სიმღერებმაც შეიძლება გონებაში გაიჭედოს, ისევე როგორც მელოდიების დაუმთავრებელი ფრაგმენტები. და ყველაზე ხშირად, მუსიკალურად ნიჭიერი ადამიანები განიცდიან ამას.

მაგრამ აქ არის კარგი ამბავი. ადამიანები, რომლებიც დაკავებულნი იყვნენ ისეთი ამოცანებით, რომლებიც მეტ კონცენტრაციას მოითხოვდნენ, როდესაც მუსიკა უკრავდა, გაცილებით ნაკლებად შეექმნათ პრობლემა.

ჩარჩენილი მელოდია არის რაღაც მენტალური ვირუსის მსგავსი, რომელიც აღწევს გამოუყენებელ RAM-ში და მკვიდრდება მის ფონურ პროცესებში. მაგრამ თუ თქვენ იყენებთ თქვენს ცნობიერებას სრულად, ვირუსს არაფერი აქვს დასაჭერი.

მთელი ამ ინფორმაციის გამოყენებით გადავწყვიტე საკუთარი ექსპერიმენტი ჩამეტარებინა, როცა მივხვდი, რომ მოსაწყენ სიმღერას ვერ მოვიშორებდი. თავიდან, ვაღიარებ, ვიფიქრე ლობოტომიაზე, მაგრამ შემდეგ გადავწყვიტე უბრალოდ დამეძინა - ეს არ უშველა.

მერე იუთუბზე ვიპოვე სიმღერის ვიდეო და უყურადღებოდ ვუყურე. შემდეგ ვუყურე კიდევ რამდენიმე კლიპს ჩემი საყვარელი სიმღერებით, რომლებიც კარგად ვიცი და მახსოვს. შემდეგ ის ჩაეფლო საქმეებში, რომლებიც საჭიროებენ სერიოზულ ფსიქიკურ ჩართულობას. და ბოლოს აღმოვაჩინე, რომ დავაღწიე ჩარჩენილი მელოდია.

ასე რომ, თუ გრძნობთ, რომ „ვირუსი დაიჭირეთ“ და გონებაში შემაშფოთებელი მელოდია ტრიალებს, შეგიძლიათ გამოიყენოთ ჩემი მეთოდი.

1. გაიცანით სიმღერა.

2. იპოვეთ მისი სრული ვერსია ინტერნეტში.

3. მოუსმინეთ მას მთლიანად. ორიოდე წუთის განმავლობაში სხვა არაფერი გააკეთო, კონცენტრირება მოახდინე სიმღერაზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში, თქვენ რისკავთ საკუთარი თავის განწირვას მარადიული ტანჯვისთვის და ეს მელოდია გახდება თქვენი უწყვეტი საუნდტრეკი.

ნუ მისცემთ გონებას მოდუნების უფლებას, გახსოვდეთ, რომ საჭიროა მაქსიმალურად კონცენტრირება მოახდინოთ და ნება მიეცით ოდნავ ოფლიანობდეს.

4. სიმღერის დასრულებისთანავე იპოვნეთ რაიმე სახის გონებრივი აქტივობა, რომელიც სრულად ჩაერთვება პროცესში. დასავლეთ ვაშინგტონის უნივერსიტეტის მკვლევარებმა სუდოკუ გამოიყენეს, მაგრამ თქვენ შეგიძლიათ ამოხსნათ კროსვორდი ან აირჩიოთ სხვა სიტყვების თამაში. ნუ მისცემთ გონებას მოდუნების უფლებას, გახსოვდეთ, რომ საჭიროა მაქსიმალურად კონცენტრირება მოახდინოთ და ნება მიეცით თქვენს გონებას ოდნავ გაოფლიანდეს.

თუ მართავთ მანქანას და გარემოებები საშუალებას გაძლევთ უყუროთ კლიპს - მაგალითად, დგახართ საცობში - დაფიქრდით იმაზე, თუ რამ შეიძლება დაიკავოს თქვენი ტვინი გზაზე. შეგიძლიათ, მაგალითად, გონებაში დაითვალოთ გავლილი კილომეტრები ან რამდენი დრო დაგჭირდებათ დანიშნულების ადგილამდე სხვადასხვა სიჩქარით მისასვლელად. ეს ხელს შეუწყობს იმ გონებრივი რეზერვების შევსებას, რომლებიც, არაფრის გარეშე, შეიძლება კვლავ დაუბრუნდნენ სიმღერას.

დატოვე პასუხი