რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus)

სისტემატიკა:
  • განყოფილება: ბაზიდიომიკოტა (ბაზიდიომიცეტები)
  • ქვედანაყოფი: აგარიკომიკოტინა (აგარიკომიცეტები)
  • კლასი: აგარიკომიცეტები (აგარიკომიცეტები)
  • ქვეკლასი: Incertae sedis (გაურკვეველი პოზიციის)
  • ორდენი: Russulales (Russulovye)
  • ოჯახი: Russulaceae (Russula)
  • გვარი: Lactarius (რძიანი)
  • ტიპი: Lactarius serifluus (წყალი რძიანი)
  • Galorrheus serifluus;
  • Agaricus seriflus;
  • Lactifluus serifluus.

რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus) ფოტო და აღწერა

წყლიანი რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus) არის სოკო რუსულას ოჯახიდან, მიეკუთვნება რძიან გვარს.

სოკოს გარე აღწერა

რძიანი რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus) მოუმწიფებელი სახით აქვს ბრტყელი ქუდი მცირე ზომის, რომლის ცენტრალურ ნაწილში შესამჩნევია მცირე ამობურცულობა. სოკოს ნაყოფიერი სხეული მწიფდება და დაბერდება, მისი ქუდის ფორმა მნიშვნელოვნად იცვლება. ძველ სოკოებში, ქუდის კიდეები ხდება არათანაბარი, ტალღებივით მრუდი. მის ცენტრალურ ნაწილში ყალიბდება დაახლოებით 5-6 სმ დიამეტრის ძაბრი. ამ ტიპის სოკოს ქუდის ზედაპირი ხასიათდება იდეალური თანაბრად და სიგლუვით და სიმშრალით (რაც განასხვავებს მას მლეჩნიკოვის გვარის მრავალი სხვა ჯიშისგან). სოკოს ზედა ნაწილი ხასიათდება მოყავისფრო-წითელი შეფერილობით, მაგრამ ცენტრიდან კიდეებისკენ გადაადგილებისას ფერი ნაკლებად გაჯერებული ხდება, თანდათან თეთრად იქცევა.

ქუდის შიგნით არის ლამელარული ჰიმენოფორი. მისი სპორის შემცველი ფირფიტები მოყვითალო ან მოყვითალო-ბუშტუკოვანია, ძალიან თხელი, ღეროს ქვემოთ.

სოკოს ღეროს აქვს მომრგვალებული ფორმა, არის 1 სმ სიგანე და დაახლოებით 6 სმ სიმაღლე. ღეროს მქრქალი ზედაპირი შესანიშნავად გლუვი და მშრალია შეხებით. ახალგაზრდა სოკოებში ღეროს ფერი მოყვითალო-ყავისფერია, მწიფე ნაყოფ სხეულებში კი წითელ-ყავისფერში გადადის.

სოკოს რბილობი ხასიათდება მყიფეობით, ყავისფერი-წითელი შეფერილობით. სპორის ფხვნილი ხასიათდება მოყვითალო შეფერილობით, ხოლო მის შემადგენლობაში შემავალ უმცირეს ნაწილაკებს აქვთ ორნამენტული ზედაპირი და ელიფსოიდური ფორმა.

ჰაბიტატი და ნაყოფიერების პერიოდი

რძიანი რძიანი იზრდება ცალ-ცალკე ან მცირე ჯგუფებად, ძირითადად ფართოფოთლოვან და შერეულ ტყეებში. მისი აქტიური ნაყოფიერება იწყება აგვისტოში და გრძელდება მთელი სექტემბერი. ამ ჯიშის სოკოს მოსავლიანობა პირდაპირ დამოკიდებულია ზაფხულში დამკვიდრებულ ამინდზე. თუ ამ დროს სითბოს და ტენიანობის დონე ოპტიმალური იყო სოკოს ნაყოფიერი ორგანოების განვითარებისთვის, მაშინ სოკოს მოსავლიანობა უხვად იქნება, განსაკუთრებით შემოდგომის პირველი თვის შუა პერიოდში.

საკვებადობა

რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus) არის პირობითად საკვები სოკო, რომელსაც მიირთმევენ ექსკლუზიურად მარილიანი სახით. ბევრი გამოცდილი სოკოს შემგროვებელი შეგნებულად უგულებელყოფს სოკოს ამ ჯიშს, რადგან წყლიან-რძიან რძიანებს აქვთ დაბალი კვებითი ღირებულება და ცუდი გემო. ეს სახეობა განსხვავდება მლეჩნიკოვის გვარის სხვა წარმომადგენლებისგან, შესაძლოა, სუსტი ხილის სუნით. დამარილებამდე წყლიან-რძიან რძიანს ჩვეულებრივ კარგად ადუღებენ, ან მარილიან და გრილ წყალში დიდხანს ასველებენ. ეს პროცედურა ხელს უწყობს სოკოს რძისფერი წვენით შექმნილი უსიამოვნო მწარე გემოს მოცილებას. ეს სოკო თავისთავად იშვიათია და მის ხორცს არ აქვს მაღალი კვების ხარისხი და უნიკალური გემო.

მსგავსი სახეობები, მათგან გამორჩეული თვისებები

რძიანი რძიანი (Lactarius serifluus) მსგავსი სახეობა არ აქვს. გარეგნულად ის არაჩვეულებრივია, გარეგნულად წააგავს უვარგის სოკოს.

დატოვე პასუხი