ფსიქოლოგია

კონსულტაციის მოთხოვნის 10 წერილიდან 9 შეიცავს მოთხოვნას უარყოფითი ფორმით: „როგორ მოვიშოროთ, როგორ შევჩერდეთ, როგორ გავჩერდეთ, როგორ დავაიგნოროთ…“ უარყოფითი მიზნების დასახვა ჩვენი კლიენტების ტიპიური დაავადებაა. ჩვენი ამოცანა კი, კონსულტანტების ამოცანაა, მივაჩვიოთ კლიენტებს, იმის ნაცვლად, რომ ვისაუბროთ იმაზე, რაც მათ არ მოსწონთ, რისი მოშორება სურთ, ჩამოვაყალიბოთ რა უნდათ, რაში უნდათ მოსვლა, მიჩვეული. კომპეტენტური მიზნების დასახვა.

გასათვალისწინებელია ისიც, რომ კლიენტების ნეგატიური მოთხოვნები მათ ადვილად მიჰყავს ინტროსპექტივამდე, გადაწყვეტილებების ძიების ნაცვლად მიზეზების ძიებაში, საკუთარ თავში პრობლემების არაპროდუქტიულ ძიებამდე.

უარყოფითი ფორმულირების მაგალითები:

მინდა გავიგო რატომ არ იზრდება ჩემი შემოსავალი

კლიენტი: მინდა გავარკვიო, რატომ არ იზრდება ჩემი შემოსავალი.

კონსულტანტი: გსურთ გაარკვიოთ, რატომ არ იზრდება თქვენი შემოსავალი, თუ გსურთ დაიწყოთ რაიმეს კეთება, რომ თქვენი შემოსავალი გაიზარდოს?

კლიენტი: დიახ, ასეა. არ მინდა ამის გარკვევა, მინდა ჩემი შემოსავალი გაიზარდოს.

კონსულტანტი: კარგი, მაგრამ რა, როგორ ფიქრობთ, რა უნდა გაკეთდეს ამისათვის?

კლიენტი: მეჩვენება, რომ მე ვდგავარ, არ ვვითარდები. უნდა გავარკვიო, რა გავაკეთო, რომ არ დავდგე.

როგორ არ მივაქციოთ ყურადღება მათ გუ.ე.სტის?

ჩემი ქალიშვილი 13 წლისაა და პირველი კლასიდან უჭირს ურთიერთობა, უბრალოდ იგნორირებულია, გარიყულს ჰგავს. ეტყობა, ცუდს არაფერს აკეთებს, მაგრამ უკვე ეშინია ვინმესთვის რაღაცის თქმა, მხოლოდ იმიტომ, რომ შეურაცხყოფა აღარ მიაყენონ. კლასელ გოგოებს ველაპარაკე, მაგრამ დაზუსტებით ვერაფერს ამბობენ. ის ყოველთვის ცუდ ხასიათზეა და მეც მის გამო ვარ. რჩევა მჭირდება, როგორ ავუხსნა მას, რომ ისწავლოს არ შეამჩნიოს ისინი, არ განაწყენდეს, ყურადღება არ მიაქციოს მათ გუ.ე.სტი.

როგორ შევწყვიტოთ პარაზიტი?

წყარო forum.syntone.ru

ძვირფასო ნიკოლაი ივანოვიჩ, როგორ შევწყვიტო პარაზიტი, საერთოდ უკვე მტკივა ((((მე ვმუშაობ, ძირითადად ვფლანგობ, IMHO, მაგრამ მიყვარს მხოლოდ ის, რაც მომწონს და არა ის, რაც ნამდვილად საჭიროა მუშაობა და ის საოცარი (მაგრამ, როგორც ჩანს, არა პარაზიტისთვის), როდესაც რაღაცის გაკეთება აღარ არის საჭირო, მე ისევ უცნაურად მსურს ამის გაკეთება, სად არის ფესვები ასეთი უცნაური თვითნებისყოფის, როგორ განვმარტო და გაანადგურო მათ, ან უნდა შევცვალოთ მთელი „სისტემა“ და კონკრეტულად გავუმკლავდეთ ამას, აზრი არ აქვს?

კიდევ ერთი შეკითხვა, შეგიძლიათ მითხრათ როგორ მოვიშორო სულელური შიში „სპორტით დავეშვი (ჯერჯერობით გამხდარი და ჯანმრთელი ვარ, მაგრამ არ მაინტერესებს), უცებ ვავადდები და მთელი ძალისხმევა ფუჭად იხარჯება, მაინც არაფერი გამოვა, ამიტომ ჯობია არ დაიწყოთ, არამედ დრო დაუთმოთ რაღაც უფრო მნიშვნელოვანს და მაშინვე ანაზღაურებას, როგორიცაა წიგნები“? მართლაც, ეს შიში არსებობს, ეს არის კონსუმერიზმი, არა? როგორ იბრძვიან?

როგორ დავაღწიოთ თავი თხრას?

13 წლიდან ინტროსპექციის განცდა არ მტოვებს, რაც შენს სტატიაში წერია ნათლად აღწერს ჩემს მდგომარეობას, ყველაფერი მეორდება თითქოს წრეში. როგორ დავაღწიოთ თავი? როგორ შეწყვიტო საკუთარი თავის სხვა ადამიანებთან შედარება, შეწყვიტო ეჭვიანი და ინტროსპექტიული? Რა არის მიზეზი? საიდან მოგაქვთ ეს აზრები???

დატოვე პასუხი