ქორწინების გადასარჩენად, შეეცადეთ დატოვოთ ცოტა ხნით

ბევრს ეჩვენება, რომ თუ მეუღლეები გადაწყვეტენ „ერთმანეთისგან დასვენებას“, ამ გზით ისინი უბრალოდ აყოვნებენ ურთიერთობის გარდაუვალ და უკვე წინასწარ განსაზღვრულ დასასრულს. მაგრამ რა მოხდება, თუ ზოგჯერ ჩვენ ნამდვილად გვჭირდება საკუთარი თავისთვის „ფსიქოლოგიური შვებულება“ ქორწინების გადასარჩენად?

„დღეს განქორწინების მაჩვენებელი უკიდურესად მაღალია, ამიტომ ამ ფენომენთან ბრძოლის ნებისმიერი გზა იმსახურებს ყურადღებას“, - ამბობს ოჯახის თერაპევტი ელისონ კოენი. „მიუხედავად იმისა, რომ არ არსებობს უნივერსალური რეცეპტები, დროებითმა განცალკევებამ შეიძლება მისცეს მეუღლეებს საჭირო დრო და მანძილი, რათა გადახედონ თავიანთი შეხედულებები ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხებზე“. შესაძლოა, ამის წყალობით ქარიშხალი ჩაცხრება და მშვიდობა და ჰარმონია დაუბრუნდეს ოჯახურ კავშირს.

აიღეთ მარკისა და ანას მაგალითი. 35 წლიანი ქორწინების შემდეგ მათ დაიწყეს ერთმანეთისგან დაშორება, დაგროვდა მრავალი ორმხრივი წყენა. წყვილმა იოლი გზა არ დადგა და გადაწყვიტა, განქორწინებამდე ჯერ ცალკე ეცხოვრა.

მარკს და ანას დიდი იმედი არ ჰქონდათ გაერთიანების. უფრო მეტიც, მათ უკვე დაიწყეს განქორწინების პოტენციური პროცესის განხილვა, მაგრამ მოხდა სასწაული - სამი თვის განცალკევებული ცხოვრების შემდეგ, წყვილმა გადაწყვიტა ერთად დაბრუნებულიყო. ამ ხნის განმავლობაში ისინი ისვენებდნენ ერთმანეთისგან, ფიქრობდნენ ყველაფერი და კვლავ გრძნობდნენ ორმხრივ ინტერესს.

რა შეიძლება ახსნას რაც მოხდა? პარტნიორებმა საკუთარ თავს დრო მისცეს, რომ კვლავ ესწავლათ ურთიერთობა, გაიხსენეს რა აკლდათ ერთმანეთის გარეშე და კვლავ დაიწყეს ერთად ცხოვრება. მათ ახლახან აღნიშნეს ქორწინების 42 წლისთავი. და ეს არც ისე იშვიათი შემთხვევაა.

მაშ, როდის უნდა იფიქროთ დროებით დაშორებაზე? უპირველეს ყოვლისა, მნიშვნელოვანია შეაფასოთ ემოციური ამოწურვის დონე - თქვენი და თქვენი პარტნიორის. თუ რომელიმე თქვენგანი (ან ორივე) იმდენად დაუძლურებულია, რომ მეორეს ვეღარაფერს აძლევს, დროა ვისაუბროთ იმაზე, თუ რა შეუძლია პაუზა ორივეს მისცეს.

იმედი და რეალობა

„ხელსაყრელი შედეგის ოდნავი იმედიც კი არსებობს? იქნებ განქორწინებისა და მომავალი მარტოობის პერსპექტივა შეგაშინოთ? ეს საკმარისია იმისთვის, რომ ჯერ ცალ-ცალკე იცხოვრო და ვნახოთ, რისი მიღწევა შეგიძლიათ ამ ახალ პირობებში“, - ამბობს ელისონ კოენი.

საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე, თქვენ უნდა გადაწყვიტოთ პრაქტიკული საკითხები:

  1. რამდენ ხანს გაგრძელდება თქვენი დაშორება?
  2. ვის ეტყვით თქვენს გადაწყვეტილებას?
  3. როგორ შეინარჩუნებთ ურთიერთობას განშორების დროს (ტელეფონით, ელექტრონული ფოსტით და ა.შ.)?
  4. ვინ წავა ვიზიტებზე, წვეულებებზე, ღონისძიებებზე, თუ ორივე მიწვეული ხართ?
  5. ვინ გადაიხდის გადასახადებს?
  6. იზიარებთ ფინანსებს?
  7. როგორ ეტყვით თქვენს შვილებს თქვენი გადაწყვეტილების შესახებ?
  8. ვინ აიყვანს ბავშვებს სკოლიდან?
  9. ვინ დარჩება სახლში და ვინ გადავა?
  10. აძლევთ ერთმანეთს უფლებას ვინმესთან შეხვედრა?

ეს რთული კითხვებია, რომლებიც უამრავ ემოციას იწვევს. „მნიშვნელოვანია დაშორებამდე თერაპევტის მონახულება და ამ პერიოდის განმავლობაში თერაპიის გაგრძელება“, - ამბობს ელისონ კოენი. „ეს ხელს შეუწყობს არ დაირღვეს შეთანხმებები და დროულად გაუმკლავდეს წარმოშობილ გრძნობებს“.

ემოციური ინტიმური ურთიერთობის აღსადგენად, მნიშვნელოვანია ხანდახან პარტნიორთან მარტო დროის გატარება.

ვთქვათ, თქვენ გადაწყვიტეთ, რომ დროებითი განშორება დაგეხმარებათ. რა არის საუკეთესო, რაზე უნდა გავამახვილო ყურადღება ამ პერიოდიდან მაქსიმალური სარგებლობის მისაღებად? Ჰკითხეთ საკუთარ თავს:

  1. რისი გაკეთება შეიძლებოდა წარსულში სხვანაირად თქვენი ურთიერთობის გასაძლიერებლად?
  2. რისი შეცვლა გსურთ ახლა თქვენი კავშირის გადასარჩენად?
  3. რა მოეთხოვება პარტნიორს, რომ ურთიერთობა გაგრძელდეს?
  4. რა მოგწონს პარტნიორში, რა გამოგრჩება მისი არყოფნის დროს? მზად ხართ უთხრათ მას ამის შესახებ?
  5. მზად ხართ შეინარჩუნოთ ინფორმირებულობის მდგომარეობა პარტნიორთან კომუნიკაციის დროს - ან მაინც სცადოთ ამის გაკეთება?
  6. მზად ხართ აპატიოთ წარსული შეცდომები და სცადოთ თავიდან დაწყება?
  7. მზად ხართ რომანტიული საღამო გაატაროთ ყოველ კვირას? ემოციური სიახლოვის აღსადგენად, მნიშვნელოვანია, რომ ზოგჯერ პარტნიორთან ერთად გაატაროთ დრო.
  8. მზად ხართ ისწავლოთ კომუნიკაციის ახალი გზები, რათა არ გაიმეოროთ ძველი შეცდომები?

"არ არსებობს უნივერსალური წესები", - განმარტავს ელისონ კოენი. — ინდივიდუალური მიდგომა მნიშვნელოვანია, რადგან თითოეული წყვილი უნიკალურია. რამდენი უნდა იყოს ცალ-ცალკე ცხოვრების საცდელი პერიოდი? ზოგიერთი თერაპევტი საუბრობს ექვს თვეზე, ზოგი ამბობს ნაკლებს. ზოგი გვირჩევს ამ პერიოდში არ დაიწყოთ ახალი ურთიერთობა, ზოგი თვლის, რომ გულის ზარს არ უნდა გაუძლო.

იპოვეთ თერაპევტი, რომელსაც აქვს ამ სიტუაციებთან მუშაობის გამოცდილება. ეს არის საუკეთესო გზა ყველა სირთულის დასაძლევად, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას დროებითი განშორების პროცესში.

თუ სასოწარკვეთილი ხართ და იმედი დაკარგეთ, გახსოვდეთ, რომ თქვენი პარტნიორი ნამდვილად არ არის თქვენი მტერი (თუნდაც ახლა ასე მოგეჩვენოთ). თქვენ ჯერ კიდევ გაქვთ შანსი დაიბრუნოთ ინტიმური ურთიერთობის ყოფილი სიხარული.

დიახ, ძნელი დასაჯერებელია, მაგრამ შესაძლოა ის ადამიანი, რომელიც შენს მოპირდაპირედ ზის სადილის მაგიდასთან, მაინც შენი საუკეთესო მეგობარი და სულიერი მეგობარია.

დატოვე პასუხი