როგორ მოახერხოთ საკუთარ თავზე ზრუნვა, თუ მთელ თქვენს დროსა და ენერგიას სხვებზე ხარჯავთ

თქვენი მოთხოვნილებები ყოველთვის ბოლოა? მთელ ენერგიას და დროს ხარჯავთ სხვების მოვლასა და დახმარებაზე, მაგრამ თქვენთვის არაფერი დაგრჩენიათ? თუ ასეა, თქვენ მარტო არ ხართ. ამ სიტუაციაში ბევრი ადამიანი დაღლილობის ზღვარზეა. Როგორ უნდა იყოს?

შესაძლოა, უკვე ბედნიერი ხართ, რადგან ეხმარებით სხვებს - შვილებს, ცოლ-ქმარს, მეგობრებს, მშობლებს ან თუნდაც თქვენს საყვარელ ძაღლს. მაგრამ ამავე დროს, თქვენ, ალბათ, დროდადრო მაინც ხდება, რომ გრძნობთ გადატვირთულობას და ამოწურვას, რადგან დიდი ალბათობით არ გაქვთ რესურსი საკუთარი საჭიროებისთვის.

„მოთხოვნილებები: ფიზიკური და ემოციური, სულიერი და სოციალური – ყველას აქვს. და ჩვენ არ შეგვიძლია მათ დიდი ხნის განმავლობაში უგულებელვყოთ, თავი დავუთმოთ მხოლოდ სხვების დახმარებას, ”- განმარტავს ფსიქოთერაპევტი შერონ მარტინი.

უფრო მეტიც, სხვებზე ზრუნვა საკუთარი თავის ხარჯზე შეიძლება იყოს თანადამოკიდებულების სიმპტომი. თქვენ შეგიძლიათ შეამოწმოთ ეს სიმართლეა თუ არა თქვენს შემთხვევაში ქვემოთ მოცემული განცხადებების წაკითხვით. რომელ მათგანს ეთანხმებით?

  • თქვენი ურთიერთობა სხვებთან არ არის დაბალანსებული: თქვენ მათ ძალიან ეხმარებით, მაგრამ სანაცვლოდ ცოტას იღებთ.
  • გრძნობთ, რომ თქვენი საჭიროებები არ არის ისეთი მნიშვნელოვანი, როგორც სხვების.
  • გრძნობთ პასუხისმგებლობას სხვების ბედნიერებასა და კეთილდღეობაზე.
  • საკუთარ თავს არარეალურ მოთხოვნებს უყენებთ და ეგოისტურად გრძნობთ თავს, როცა თქვენს მოთხოვნილებებს პირველ ადგილზე აყენებთ.
  • თქვენი თვითშეფასება დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად კარგად შეგიძლიათ იზრუნოთ სხვებზე. სხვების დახმარება გაგრძნობინებთ თავს მნიშვნელოვანად, საჭიროდ და საყვარლად.
  • თქვენ ბრაზდებით ან ბრაზდებით, როდესაც თქვენს დახმარებას არ აფასებენ ან არ უპასუხებენ.
  • თავს ვალდებულად გრძნობთ დაეხმაროთ, მოაგვაროთ პრობლემები, დაზოგოთ.
  • ხშირად აძლევთ რჩევებს, რომლებსაც არ გითხოვიათ, ეუბნებით სხვებს, რა უნდა გააკეთონ, უხსნით როგორ მოაგვარონ პრობლემები.
  • საკუთარ თავში არ ხართ დარწმუნებული და გეშინიათ კრიტიკის, ამიტომ ცდილობთ ყველაფერში ასიამოვნოთ სხვებს.
  • ბავშვობაში გაიგე, რომ შენი გრძნობები და საჭიროებები არ არის მნიშვნელოვანი.
  • გეჩვენებათ, რომ თქვენ შეგიძლიათ იცხოვროთ თქვენი საჭიროების გარეშე.
  • დარწმუნებული ხარ, რომ არ ღირს ზრუნვა.
  • შენ არ იცი როგორ იზრუნო საკუთარ თავზე. არავის არ გაჩვენებია ეს მაგალითით, არ გელაპარაკებოდა ემოციებზე, პირად საზღვრებსა და ჯანსაღ ჩვევებზე.
  • თქვენ თვითონ არ ხართ დარწმუნებული რა გჭირდებათ, რას გრძნობთ და რისი გაკეთება გსურთ.

ყველაფერზე ზრუნვა თუ მოთმინება?

მნიშვნელოვანია ვისწავლოთ რეალური ზრუნვის გარჩევა სხვა ადამიანების მანკიერებებისა და სისუსტეებისადმი მიდრეკილებისგან. სიამოვნებით, ჩვენ ვაკეთებთ სხვისთვის იმას, რისი გაკეთებაც მან შესანიშნავად შეეძლო საკუთარი თავისთვის. მაგალითად, სავსებით კარგია 10 წლის ბავშვის სკოლამდე მიყვანა, მაგრამ ჩვენ არ გვჭირდება 21 წლის ვაჟი ან ქალიშვილი უნივერსიტეტში ან სამსახურში მივიყვანოთ.

რა თქმა უნდა, თითოეული კონკრეტული შემთხვევა ცალკე უნდა განიხილებოდეს. ვთქვათ, თქვენს ქალიშვილს საშინლად ეშინია მანქანის მართვის, მაგრამ ცდილობს დაძლიოს შიში და მიდის ფსიქოთერაპევტთან. ამ შემთხვევაში, მისი აწევა აბსოლუტურად კარგია. მაგრამ რა მოხდება, თუ მას ეშინია მანქანის მართვის, მაგრამ არაფერს აკეთებს ამ შიშის დასაძლევად? შემდეგ, როდესაც მას მუშაობას ვაძლევთ, ჩვენ ვნებდებით მის სისუსტეებს, ვაქცევთ მას ჩვენზე დამოკიდებული და ვაძლევთ შესაძლებლობას გადადოს თავისი პრობლემების მოგვარება.

ისინი, ვინც სხვა ადამიანების სისუსტეებს იპყრობენ, ჩვეულებრივ არიან ისინი, ვინც ზოგადად მიდრეკილია სხვებისთვის ბევრი რამის გაკეთებაზე დანაშაულის, მოვალეობის ან შიშის გამო.

„მცირეწლოვან ბავშვებზე ან ხანდაზმულ მშობლებზე ზრუნვა სრულიად ნორმალურია, რადგან მათთვის რთულია ამის გაკეთება დამოუკიდებლად. მაგრამ სასარგებლოა დროდადრო ჰკითხოთ საკუთარ თავს, არ შეუძლია თუ არა თქვენს შვილს მეტი, რადგან ის მუდმივად იზრდება და ვითარდება, იძენს ცხოვრებისეულ გამოცდილებას და ეუფლება ახალ უნარებს, ”- ურჩევს შერონ მარტინი.

ისინი, ვინც სხვისი სისუსტეებით იპყრობენ, ჩვეულებრივ არიან ისინი, ვინც ზოგადად მიდრეკილია ბევრი რამ გააკეთოს სხვებისთვის დანაშაულის, მოვალეობის ან შიშის გამო. სავსებით კარგია მეუღლისთვის სადილის მომზადება (თუმცა ის თავისთავად კარგად იქნება), თუ თქვენი ურთიერთობა ურთიერთდახმარებასა და ურთიერთდახმარებაზეა დაფუძნებული. მაგრამ თუ მხოლოდ გასცემთ, პარტნიორი კი მხოლოდ იღებს და არ გაფასებს, ეს ურთიერთობაში პრობლემის ნიშანია.

თქვენ არ შეგიძლიათ უარი თქვათ საკუთარ თავზე ზრუნვაზე

„საკუთარ თავზე ზრუნვა საბანკო ანგარიშის ქონას ჰგავს. თუ ანგარიშზე ჩადებულზე მეტ ფულს გამოიტანთ, ზედმეტი ხარჯვის გადახდა მოგიწევთ, განმარტავს ავტორი. იგივე ხდება ურთიერთობებშიც. თუ მუდმივად ხარჯავთ თქვენს ძალას, მაგრამ არ ავსებთ მას, ადრე თუ გვიან მოგიწევთ გადასახადების გადახდა. როდესაც ჩვენ ვწყვეტთ საკუთარ თავზე ზრუნვას, ვიწყებთ ავადობას, დაღლას, მცირდება ჩვენი პროდუქტიულობა, ვხდებით გაღიზიანებულნი და მგრძნობიარენი“.

იზრუნეთ საკუთარ თავზე, რათა დაეხმაროთ სხვებს საკუთარი ბედნიერებისა და ჯანმრთელობის შეწირვის გარეშე.

როგორ ზრუნავთ საკუთარ თავზე და სხვებზე ერთდროულად?

მიეცით საკუთარ თავს უფლება. მნიშვნელოვანია მუდმივად გვახსოვდეს, რამდენად მნიშვნელოვანია საკუთარი თავის მოვლა. თქვენ კი შეგიძლიათ დაწეროთ წერილობითი ნებართვა. Მაგალითად:

(თქვენს სახელს) აქვს უფლება ______________ დღეს (მაგალითად: იარეთ დარბაზში).

(თქვენს სახელს) უფლება აქვს არ ________________ (მაგალითად: სამსახურში გვიანობამდე დარჩით), რადგან მას სურს ________________ (დაისვენოს და დაისვენოს აბაზანაში).

ასეთი ნებართვები შეიძლება სასაცილოდ ჩანდეს, მაგრამ ისინი ეხმარება ზოგიერთ ადამიანს გააცნობიეროს, რომ მათ აქვთ უფლება იზრუნოს საკუთარ თავზე.

დაუთმეთ დრო საკუთარ თავს. თქვენს განრიგში გამოყავით დრო, რომელსაც მხოლოდ საკუთარ თავს დაუთმობთ.

განსაზღვრეთ საზღვრები. თქვენი პირადი დრო დაცული უნდა იყოს. დააწესეთ საზღვრები. თუ უკვე გაკლიათ ძალა, ნუ აიღებთ ახალ ვალდებულებებს. თუ დახმარებას გთხოვენ, დაწერე შენს თავს ჩანაწერი არას თქმის ნებართვით.

დაავალეთ დავალებები სხვებს. შეიძლება დაგჭირდეთ თქვენი ამჟამინდელი პასუხისმგებლობების სხვებისთვის გადაცემა, რათა გამოტოვოთ დრო თქვენთვის. მაგალითად, შეგიძლიათ სთხოვოთ თქვენს ძმას, რომ ავადმყოფ მამას უზრუნველვყოთ, რათა სტომატოლოგთან წახვიდეთ, ან შეგიძლიათ სთხოვოთ თქვენს მეუღლეს, მოამზადოს თქვენი სადილი, რადგან გსურთ სპორტდარბაზში წასვლა.

გააცნობიერე, რომ ყველას ვერ დაეხმარები. მუდმივი სწრაფვა სხვა ადამიანების პრობლემების გადასაჭრელად ან სხვებზე პასუხისმგებლობის აღებისას შეიძლება ნერვულ ამოწურვამდე მიგიყვანოთ. როდესაც ხედავთ ადამიანს რთულ მდგომარეობაში, მაშინვე უჩნდებათ დახმარების სურვილი. ჯერ უნდა დარწმუნდეთ, რომ თქვენი დახმარება ნამდვილად საჭიროა და ის მზადაა მიიღოს იგი. თანაბრად მნიშვნელოვანია ერთმანეთისგან განვასხვავოთ ჭეშმარიტი დახმარება და ინდულგენცია (და ჩვენ სხვებს, პირველ რიგში, საკუთარი შფოთვის შესამსუბუქებლად ვამშვიდებთ).

გახსოვდეთ, რომ სჯობს საკუთარ თავზე იზრუნოთ იშვიათად, ვიდრე არასდროს. ძალიან ადვილია გაება ყველაფერი ან არაფერი იმის მახეში, რომ თუ ყველაფერს იდეალურად ვერ აკეთებ, არ ღირს ცდა. სინამდვილეში, ჩვენ ყველას გვესმის, რომ მედიტაციის ხუთი წუთიც კი არაფერზე უკეთესია. ამიტომ, ნუ შეაფასებთ თუნდაც მინიმალური თავის მოვლის სარგებელს (ჭამეთ რაიმე ჯანსაღი, გაისეირნეთ ბლოკში, დაურეკეთ საუკეთესო მეგობარს). ეს უნდა გვახსოვდეს, როდესაც ცდილობთ იპოვოთ წონასწორობა საკუთარ თავზე ზრუნვასა და სხვებზე ზრუნვას შორის.

„სხვების დახმარება არის ძალიან მნიშვნელოვანი რამ, რაც აზრს ანიჭებს ჩვენს ცხოვრებას. არავის მოუწოდებს, გავხდეთ გულგრილი სხვისი მწუხარებისა და სხვა ადამიანების პრობლემების მიმართ. მე მხოლოდ ვთავაზობ საკუთარ თავს იმდენი სიყვარული და ზრუნვა დაუთმო, რამდენიც სხვებს. დაიმახსოვრე, რომ იზრუნე საკუთარ თავზე და შეგიძლია იცხოვრო დიდხანს, ჯანმრთელად და ბედნიერად!“ ფსიქოთერაპევტს მახსენებს.


ავტორის შესახებ: შერონ მარტინი ფსიქოთერაპევტია.

დატოვე პასუხი