Mycena vulgaris (Mycena vulgaris)

სისტემატიკა:
  • განყოფილება: ბაზიდიომიკოტა (ბაზიდიომიცეტები)
  • ქვედანაყოფი: აგარიკომიკოტინა (აგარიკომიცეტები)
  • კლასი: აგარიკომიცეტები (აგარიკომიცეტები)
  • ქვეკლასი: Agaricomycetidae (Agaricomycetes)
  • შეკვეთა: აგარიკალები (აგარული ან ლამელარი)
  • ოჯახი: Mycenaceae (Mycenaceae)
  • გვარი: მიკენა
  • ტიპი: Mycena vulgaris (Mycena vulgaris)

Mycena vulgaris (Mycena vulgaris) არის პატარა სოკო, რომელიც მიეკუთვნება მიკენების ოჯახს. სამეცნიერო ტრაქტატებში ამ სახეობის სახელია: Mycena vulgaris (პერს.) P. Kumm. არსებობს სახეობის სხვა სინონიმური სახელები, კერძოდ, ლათინური Mycena vulgaris.

სოკოს გარე აღწერა

ქუდის დიამეტრი საერთო მიცენაში 1-2 სმ-ია. ახალგაზრდა სოკოებში მას აქვს ამოზნექილი ფორმა, შემდგომში ხდება დახრილი ან ფართო კონუსური. ზოგჯერ ტუბერკულოზი ჩანს ქუდის ცენტრალურ ნაწილში, მაგრამ ყველაზე ხშირად მას ახასიათებს დეპრესიული ზედაპირი. ამ სოკოს თავსახურის კიდე გახეხილი და ღია ფერისაა. ქუდი თავისთავად გამჭვირვალეა, მის ზედაპირზე ჩანს ზოლები, აქვს რუხი-ყავისფერი, რუხი-ყავისფერი, მკრთალი ან მონაცრისფრო-მოყვითალო შეფერილობა. ახასიათებს ყავისფერი თვალის არსებობა.

სოკოს ფირფიტები იშვიათია, მათგან მხოლოდ 14-17 აღწევს სოკოს ღეროს ზედაპირს. მათ აქვთ თაღოვანი ფორმა, მონაცრისფრო-ყავისფერი ან თეთრი შეფერილობის, ლორწოვანი კიდეები. მათ აქვთ შესანიშნავი მოქნილობა, ეშვებიან ფეხზე. სოკოს სპორის ფხვნილი თეთრი ფერისაა.

ფეხის სიგრძე 2-6 სმ აღწევს, ხოლო სისქე 1-1.5 მმ. ახასიათებს ცილინდრული ფორმა, შიგნით – ღრუ, ძალიან ხისტი, შეხებით – გლუვი. ღეროს ფერი ზემოდან ღია ყავისფერია, ქვევით მუქი ხდება. ძირში იგი დაფარულია ხისტი თეთრი თმებით. ფეხის ზედაპირი ლორწოვანი და წებოვანია.

ჩვეულებრივი მიკენის რბილობი მოთეთრო ფერისაა, არ აქვს გემო და ძალიან თხელია. მისი სუნი არ არის გამოხატული, ის იშვიათს ჰგავს. სპორები ელიფსური ფორმისაა, არის 4 სპორიანი ბაზიდია, ახასიათებს ზომები 7-8 * 3.5-4 მიკრონი.

ჰაბიტატი და ნაყოფიერების პერიოდი

ჩვეულებრივი მიკენის (Mycena vulgaris) ნაყოფიერების პერიოდი იწყება ზაფხულის ბოლოს და გრძელდება შემოდგომის პირველ ნახევარში. სოკო მიეკუთვნება ნაგავი საპროტროფების კატეგორიას, იზრდება ჯგუფურად, მაგრამ ნაყოფიერი სხეულები ერთმანეთთან ერთად არ იზრდება. ჩვეულებრივ მიკენას შეხვდებით შერეულ და წიწვოვან ტყეებში, ჩამოცვენილ ნემსებში. წარმოდგენილი მიკენების სახეობა ფართოდ არის გავრცელებული ევროპაში. ზოგჯერ ჩვეულებრივი მიკენა გვხვდება ჩრდილოეთ ამერიკასა და აზიის ქვეყნებში.

საკვებადობა

გავრცელებული mycena სოკო (Mycena vulgaris) შეცდომით კლასიფიცირებულია, როგორც საკვები. სინამდვილეში ის არ არის შხამიანი და მისი გამოყენება საკვებში არ არის გავრცელებული იმის გამო, რომ ზომით ძალიან მცირეა, რაც არ იძლევა სოკოს მაღალხარისხიან დამუშავებას მოსავლის აღების შემდეგ.

მსგავსი სახეობები, მათგან გამორჩეული თვისებები

ჩვენი ქვეყნის ტერიტორიაზე გავრცელებულია სოკოს რამდენიმე სახეობა, რომელიც ხასიათდება ღეროსა და ქუდის ლორწოვანი ზედაპირით და ასევე წააგავს ჩვეულებრივ მიკენას (Mycena vulgaris). ჩვენ ჩამოვთვლით ყველაზე ცნობილ ჯიშებს:

  • მიკენა ლორწოვანია. მას აქვს მრავალი ქვესახეობა, რომლებსაც აქვთ ერთი საერთო თვისება, კერძოდ, თხელი ღეროს მოყვითალო ფერი. გარდა ამისა, ლორწოვან მიკენებს, როგორც წესი, აქვთ დიდი სპორები 10 * 5 მიკრონი ზომის, სოკოს აქვს ღეროზე მიმაგრებული ფირფიტები.
  • Mycena dewy (Mycena rorida), რომელიც ამჟამად სინონიმია Roridomyces dewy. ამ ტიპის სოკო ურჩევნია გაიზარდოს ფოთლოვანი და წიწვოვანი ხეების დამპალ ხეზე. მის ფეხზე არის ლორწოვანი გარსი და სპორები უფრო დიდია ვიდრე ჩვეულებრივი მიკენის. მათი ზომაა 8-12*4-5 მიკრონი. ბასიდიები მხოლოდ ორსპორულია.

ლათინური სახელი mycena vulgaris (Mycena vulgaris) მომდინარეობს ბერძნული სიტყვიდან mykes, რაც ნიშნავს სოკოს, ისევე როგორც ლათინური სპეციფიკური ტერმინი vulgaris, ითარგმნება როგორც ჩვეულებრივი.

Mycena vulgaris (Mycena vulgaris) is listed in some countries in the Red Books. Among such countries are Denmark, Norway, the Netherlands, Latvia. This type of fungus is not listed in the Red Book of the Federation.

დატოვე პასუხი